Taktım Kafama 53 Şiiri - Cengiz Polat

Bu gece hüzünlü bakan gözlerini taktım kafama,
Film şeridi gibi hissettiklerimi yaşadım bir daha,
Sendin su, topraktım ben, muhtaçtım her damlana,
Sensiz çöl oldum sevdiğim, savruldum yokluğunla…

Kanımın kaynadığını hissederdim seni görünce,
Hayalinle bitmeyen akşamlar vardı inceden ince,
Ödülüm sendin uykusuz kaldığım ertesi günlere,
Dinlenirdim o sımsıcak bakan gülen gözlerinde…

Hele bir yol karşıma alıp güzel gözlerine baktığımda,
Çocuklaşıp şımarır bir buse kondururdum yanağına,
Sarılışın öyle içtendi ki hep tadı kalırdı damağımda,
Keşke en güçlü yapıştırıcıyla yapıştırsaydım vücuduma…

Ne zaman şiir yazsam arardın, hissederdin her defasında,
Ne giysen çok yakışırdı, renkler seninle anlamlıydı adeta,
Gözlerim hep seni arar, sudan bahanelerle yaklaşırdım sana,
Seninde hoşuna gider, bayılırdım anlamamış gibi yapmana…

Paylaşımlarımız anlamlı, her yaşanmışlık bir romandı adeta,
Neye kızdığını bilirdim, ipuçları vardı elma elma yanaklarında,
Seni dinler gönlünü alırdım, işte o an dolaşırdı elin ayaklarına,
Hele o yürüyüşün yok mu, bayılırdım veda anındaki endamına…

Her yaşanmışlık bitti, film sona erdi, acı ve gözyaşlarıyla,
Bende yürek yarası, sende hüzünlü bakan gözler kaldı arkada,
Bu gece hüzünlü bakan gözlerini taktım, taktım akşamdan sabaha,
Uyursam haram, haram olsun, gözlerindeki hüznü gördükten sonra…