Taktı’da gitti Şiiri - Mevlüt Bicik

Herkes izin yaparken Ağustosun sıcağında
Hasret giderirken gurbetçiler, ana ocağında
Bende zîk-u maîşet icreyken,gurbet bucağında
Merhamet-vârî uslûpla bana birisi el attı’da gitti.

Tam yirmisekiz günde bindörtyüz km. yol yaptım
Íki kişi hergün iki saat calışarak güzelde rol yaptım
Kaybedilen zaman işin cabası,yüzaltmış € benzin yaktım
Emeğin karşılığını verecek kişi kontrol etti iyi baktı’da gitti.

Gün geldi iş bitti. Bende çok çok yoruldum
Demledim çayı,alınterim geliyor diye kuruldum
Emeğimin karşılığını alamayınca gönülden vuruldum.
Sanki! Alın terimle doyacakmış gibi bu herif taktı’da gitti.

Ístedim ki, kendisine ikram edeyim bir bardak çay
Hayatı ömrümde çok terlediğim en sıkıntılı ay bu ay
Seni Allaha havale ettim deyiverince bu sevgili bay
Alın terimi alamadığım şu gönülhânemi yıktı’da gitti.

Halbû ki bu kişi gûyâ! Íşcinin hakkını çok iyi bilendi
Ínandığı peygamber “alınteri kurumadan işcinin hakkını verin”diyendi
Yaşadığım bu hâdiseyle zâlime karşı rûhumda bilendi
Sözün özü; yaşadıklarım, hizmet aşkıma aşk kattı’da gitti.

Dilerim! Lâyık olduğunu yüce Allahımdan bulsun
Gasbettiği alınterim emeğim zehîr-i zıkkım olsun
Kul hakkıyla beslenen bu kargalar başını yolsun
Bir bardak çayımı bile içemeden çekti'de gitti.

Mevlüt Bicik
21.09.2006 saat 19.29
Esslingen