Taksiratın veraseti... Şiiri - Talat Özgen

yine
tek başımayım tek
taksiratın veraseti gibi..
yok mu
şu gece denen illet
alıp beni götüren
yalnızlığın ücra köşelerine
karanlığa inat..
aldanmamak gerek
yanan ışıkların
loşluğuna
kondursa da bir öpücük
bir şamar gibi
yokluğuna..
aldanmamak gerek
ama
nerde
başka bir imkan,
dökülürken gözler
Berlin sokaklarına
hasretliğe bin çekerek..
ama nerde
ah
bir
bilsem
o
yolculuğa çıkmam mı sanıyorsun
koca bir şehir bırakmak
istemese de..
aslında
kalabalıklar bomboş
arasında
kaybolan can ruhta mechul..
ne sen bilirsin
ne de
o,
aslında
yaşamak gerek
iliklere kadar,
anlamak
anlıyabilmek için
yoklukta ki varlığı,
tepelenirken içerde
kendi kendine,
sanki bir faydası olacakmış gibi
ne duyan var
ne de
gören
ceremesini çekmekten gayrı...

(Berlin,26.06.2015)