Dünya iki sekil inanla vardir.
Biri yapar bri yikar.
Deymez bunca gam tasaya.
Can bedenden bir gün çikar.
Insan asla memnun olmaz.
Canin versen yine yetmez.
Bir gün elin yetismezse,
Senden daha kötüsü olmaz.
Yaptin bunca fadakârlik.
Kaldi sade bir ahmaklik.
Yasami anlamamk aptallik.
Zevk alalim soluk, soluk.
Hal böyledir iyi bilesin.
Aglamayip hep gülesin.
Kemalim bu yasama kölesin.
Gelince zamani sende gidersin.
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
lakin insanlarin menfaati bitince deyistiklerini gördüm.
En yakin akrabalarim bile is menfaate gelince deyistiklerini gördüm. Ve insanlarin nekadar kalles, menfaatçi, bencil oluklarini anladigimda çok efkârlanmistim. O zaman anadim-ki gerçekten adam gibi adam çok nadir rastlanirmis. Böyle bir duygu ruhuyla yazmistim
TÜM YORUMLAR (1)