Gönderilmemiş mektuplar saklıyorum zihnimde..
Her biri o kadar gereksiz ki;
Aklıma geldiğinde nefes almak bile güçleşiyor,
Gözlerimden akmayan yaşlar kalbime sızıyor..
Oysa çok isterdim her birini sana anlatabilmek,
Sadece sen tarafından anlaşılabilmek..
Biliyorum çok da zaman geçti, bakmayacaksın yüzüme
Ve unutmadın mı diyeceksin; “unutamadın mı hala? ”
Söylesene, sürekli karşıma çıkıp dururken mümkün mü unutmak..?
Unutup öylece yaşamak..
Dur dur sakın söyleme!
Biliyorum, çok değil iki kez çıktın karşıma;
Biliyorum bakmadın yüzüme
Ve biliyorum bakamadın gözlerime..
Ama anlamayacaksın değil mi.? !
Gözlerimi kapadığım her an karşılaştığımızı,
Her şarkıda adının fısıldanıp
Her şiirde sana sevdalanıldığını anlamayacaksın..
Anlamayacaksın, her nefeste senin soluduğun havayı teneffüs etmenin gururunu
Ve görmeyeceksin hiçbir zaman, çevremizde yaşlanan onca anıyı..
Anlayamayacaksın..
Takma kafana…
Neden bu kadar aptal olduğumu ve beni neden sevemediğini
Ben de anlayamazken, bazı zamanlar
Sen takma kalbine; ne olanları ne de beni…
Kayıt Tarihi : 6.5.2012 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!