Takla Dolabı Şiiri - Abdulkadir Nur Gördük

Pazar meydanında,
Bir çift dolap kuruldu.
Büyüklere ramazan, kurbandı belki,
Ama, çocukların bayramı buydu.
Birisi takladolabıydı, üst üste dönen.
Diğeri zincirle bağlı, çevrede giden.
Müşterisi çok, dönmek isteyen.
Sıra bekleyen, heyecan eden.
Az sonra durdu,
Dolabın biri sahibinin eliyle.
Herkes inivermişti, ikisi hariç.
Seslendi dolapçı, hadi çocuklar,
“Siz inin ki, arkadaşlarız binsin.”
Seslendi, büyük olan elinde para.
“Abe, bız tezeleniyığ”, al hakkını.
Bir hava, bir kabarmaydı ki sorma.
Demek çoktu parası,
Bir daha binmeye yetecek kadar.
Şimdi, biz de tezelensek ya.
İster hırabada oynayana dek,
İster dolapta dönene kadar.