Takke İle Takunya Muhabbeti(intak Şiir T ...

Takke:
Nice başlara örtüldüm
Hep el üstünde tutuldum
Ne kakıldım ne itildim
Bak da beni gör Takunya

Takunya:
Ne ayaklar giydi beni
Gül suyuyla yuydu beni
Özel yere koydu beni
Bende asalet var Takke!

Takke:
Çamura batar çıkarsın
Eve girmeye korkarsın
Bana imrenir bakarsın
Eyleme nazar Takunya

Takunya:
Yüksekten bakıp övünme
Halime bakıp sevinme
Ben gibi sonra dövünme
Sonun bu kara yer Takke!

Takke:
Üstün aktır altın kara
Övünüp durma boş yere
Kırklansan da kırk bin kere
Çıkmaz senden kir Takunya!

Takunya:
İsterdim başa örtülem
Hak mizanında tartılam
Ayakaltından kurtulam
Sürünmek bana kor Takke

Takke:
Her mekânda kalamazsın
Secde nedir? Bilemezsin
İstesen de olamazsın
Benim gibi hür Takunya

Takunya:
Nice bilgini taşıdım
Dilber ayağı kaşıdım
Ateş içinde üşüdüm
Bu hayat bana zor Takke!
Takke:
Ait olduğun yer nere?
Ne kapı var ne pencere
Sen kapaksın ben tencere
Beni görme hor Takunya

Takunya:
Ben mi istedim böylesi
Olmayı ayak kölesi
Ömrümün bitmez çilesi
Buna bir çare sor Takke

Takke :
Ben yukarı sen aşağı
Olamam ayak uşağı
Geçemezsin bu eşiği
Başın taşa vur Takunya!

Takunya:
N' olur içeriye girsem
Biraz da ben hürmet görsem
Desen ölür müsün sersem!
"Onunda hakkı var!" Takke

Takke:
Herkes haddini bilmeli
Bilip yerinde kalmalı
Ayağını denk almalı
Olma ahraz kör Takunya!

Takunya:
Zalim olduğun bilmezdim
Bilsem seninle kalmazdım
Asla sen gibi olmazdım
Başına yağsın kar Takke!

Takke:
Ayak baş'tır hep yerimiz
Kurumaz alın terimiz
Birlik olsun tek kârımız
Uzat elin ver Takunya

Takunya:
Değer verip ikimize
Bilican söz yazdı bize:
"Ayrı gayrı değil size
"Dostluk yakışır" der Takke

Mart 2014-2020-İstanbul.