Takiyye Şiiri - Mehmet Halil Arık

TAKİYYE! ...

Geçenlerde;
İzandan münezzeh, densizin biri,
Basın erbabına, sevecence(!) “tuu! ..” demiş.
İnanma! ...
Sevgileri takiyyedir, yanılıpta aldanma,
Mukayyet ol kıçındaki donuna,
Riya asıl, sevecenlik zahiri
Amaç gizli, gülücükler gösteriş
Ayşe gibi görürler, donu yoksa Tahiri! ..

&&&&&&&&

Ta ezelden, korkmuşumdur riya kokan sevgiden;
Pek kötülük gelmez, dışa vuran öfkeden.
Öfkeli, bir söver, olmadı, birdaha;
Yatışır, geçer öfkesi,
Riyakara, buse yetmez,
Gelsin ister gerisi! ..