Bademler çiçek açmış diyorsun
Varsın açsın.
Unutmadım! Giderken bakışlarını.
Arkandan bakarken bekledim,
Bekledim, çıldırasıya kahve gözlerini.
Kentin üzerine de hüzün çöktü,
Türküler yayılmaya başladı ardından.
Bahar da yaprakları dökülmüş,
Kuşları terk etmiş ağaca benzedim.
Akşam öncesi,
Mosmor oldu ayaklarım.
Üşüyorum, anıların da yetmiyor bana artık.
Sözlerin yabancı, suretin siliniyor.
Sen gittin,
Ben hasta kaldım geride.
Sabahlar öksüz sensiz gündüzler de,
Geceler boyu kitap okumalı,
Başkalarının hayatına ait,
O sevdaları bilmeli, seni unutmaya çalışarak.
Deniz koymalı kadının adını,
Boğulurken tek başına zamanda,
Çılgın zamanlar da yaşadık.
Soluksuz, sorgusuz ve sözsüz,
Bitti her yol gibi.
Sızılar kaldı beden de,
Artık izini buldum yalnızlığın,
Bu takip ölüme gider.
Kayıt Tarihi : 26.6.2007 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)