Ne umduk, ne bulduk göremediklerimizden
Okşuyor sandığımız hayat, ağartıp döktü saçlarımızı.
Ne güller, ne çiçekler kalmadı aynı ton renginde
Betimizi, benzimizi sarartan aşklara doymadık sevgiyle.
Ne baharlar gelip geçti, kanamadık hiç bir yaza
Hazan dedik sararıp düştük,karşı gelen kışın yollarına.
Yeri göğü Yaratan,ın sonsuz nimetleriyle,
Vardık yakarışlarımızla gülücük eteklerine.
Ne umduk, ne bulduk felek denen şarlatandan
Yine,de bırakmadık peşini, nefes almak bu kadar güzelken.
Takılı kalan gözlerimizle, en son uç noktaya
Varamadan bakışlarımız, geçiverdi hayat.
Kayıt Tarihi : 16.1.2005 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oksuyor sandigimiz hayat,agartip döktü saclarimizi.
Ne güller,ne cicekler kalmadi ayni ton renginde
Betimizi benzimizi sarartan asklara doymadik sevgiyle.
Enfes bir şiir.
Tebrikler üstadım.
Ne umduk,ne bulduk felek denen sarlatandan
Yinede birakmadik pesini,nefes almak bu kadar güzelken.
Yinede birakmadik pesini,nefes almak bu kadar güzelken.
Takili kalan gözlerimizle,en son uc noktaya
Varamadan bakislarimiz,geciverdi hayat.
Ne yazıkki hayatı durduramayız.Ama olsu iyisiyle kötüsüylede olsa yaşamak güzel.Son nok
taya varıncaya kadarda olsa yaşamak umut etmek güzel.
Bu güzel şiirini kutlar,tebrik ederim.
Mustafa Yiğit/Adana
TÜM YORUMLAR (9)