Takıntı ile aşk arasındaki en bariz fark. Birisi can yakmak ister, diğeri canını yakmak ister. Üzülür fakat mutlu olmasını gönülden ister. Bu acıtır. Ve dile dökülür. yazıya dökülür. ama gerçekten üzülmesini istemez. Mutlu, hatta kendinden daha mutlu olmasını ister. Takıntı insan o kadar düşünerek sabah etmez. Takıntı insan Allah’a samimiyet konusunda tereddüt yaşamaz, göz yaşı ile kılınan namazlarda. Takıntı insan gerçeklerden korkmaz, aşık insan ise korkudan gözünü açamaz.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta