sanki fal tuttuk çıktık iyiliklerden, bahtımız kötülüklerle sevişirken.
ve bilincimiz sarılı maddeye düşler ihtilal yaparken, esiri olduk önyargının.(*)
değiştirmek imkansız kanımızı, açık renkler kararmış ufkumuzda.
oysa doğarken neden ağladığının anlamını bilmezken,
unutuverdik gülüşlerden paylaşılan mutlulukların,
birbirimizden kaynakladığını.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
oysa doğarken neden ağladığının anlamını bilmezken,
unutuverdik gülüşlerden paylaşılan mutlulukların
saygıdeğer abim senden öğrenmeye devam ediyorum.. yıllardır süre gelen bir sır bende; kendi kendime soruyorum ve mutlak nedeni var diyorum her doğumda ki aynı sesin.. ve ışığı gören şaşkınlığın sebep olduğu önceki yaşamın unutuluşu.. çıkamıyorum hala içinden..
'Bakış oku yaysız olarak gönle saplandı, ey amansız el aman'
Sanırım ön yargıyı yıkabilecek güç enderdir.
'Olgun toprağı tutsa altın olur; olgun olmayansa altını tutsa toprak kesilir, küle döner.'
Hoşgörü ve erdem insanda altından cevherler.
Hatırda tutan, hatırlatan gönlünüz var olsun...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta