Takım Yıldızı Şiiri - Feride Özbek

Bilinmeyen bir yolda ilerliyorum
Kaybolmuşum ama korkmuyorum
Orion' un yayıydı beni koruyacak olan
Kimse seni incitemez diyordu
Yol arkadaşımdı Büyük Ayı
Burada yalan yok diyordu
Dinliyordu ne anlatsam
Bir tek o açtı saklı kutularımı
Gözlerim hep onu arar oldu karanlık gecelerimde
Sonra ayın ışığıydı bana umut veren
Yürümeye devam et, durma,
Durursan yakalar seni üzüntü meltemi
Çoban yıldızıydı bekçim
Beni izleyen yol gösteren
Daha çok şey göreceksin bu kadar erken vazgeçme kendinden diyordu
Ve tüm bu karanlıkta onların ışığıydı kendi gölgemle yüzleşmemi sağlayan
Hala yenilgi içindeyim
Gölgem benden daha güçlü ama yalnız değilim tüm takım yıldızları ve onların sahibi beni izliyor
Budur bana güç veren bilinmeyen çıkmazımda.