Takılma Şiiri - Mustafa Cihan Duran

Yorgunsun, yanıksın, bitiksin
Artık eksilen onsuzluk hecelerisin
Bırak eksilecekse onlar eksilsin
Sen çoktan onun için yitirilmişsin
.
Sırtından vurmadı mı dost bildiklerin
Hem de sırtını sıvazlarken sevdiklerin
Değdi mi buna şimdi, uykusuz gecelerin
Ne sağlık ne sevinç, boş kaldı ellerin
.
Peki, o dost bildiğin o yüzsüzler
Bak, düşünce seni, nasıl da terkettiler
Esaret ettiğin zamanına, eziyet ettiler
Umut denen sevinci bir bir tükettiler
.
Aynaların ne gösterdiğinin bir anlamı yok
Menfi menfaatleri bitti, ha aç kalmışsın ha tok
Şu saatten sonra kimsenin umrunda değilsin
Seni anlayan, bir sen kaldın bir de Rabbin
.
Takılma artık geçmişine
Seni terkettiler üstüne
Maziyi Buruşturup at sen de
Sende bırak, seni bırakanı seninle