Takılıyorum derin yalnızlığa…
Daralıyorum yüreğime saplanıyor vurgun pençelerin
Hayalimsin yamaçlarımda dolaşan ayak izlerin dokunur tenime
Seviyorum sıcaklığındaki o gizli sevgini, vuruyor beni,
Yanıyorum kor olmuş gözlerine bakarken, kül oluyorum…
Küllerimde sen varsın rüzgâra savursunlar bizi
Hayatın en canlı sokaklarında tanelerimizde var olalım
Sevginin basamaklarından yıldızlara tırmanalım
Dileklerin en özelinde buluşalım tek yürek olalım…
Acıyor umutlarım zaman söndürüyor rüyalarımı
Geceler tükenmiyor hayatım kararıyor aysız sanki
Bakışlarımda bir mahzun ifade saklı ve tedirgin
Hayat akıyor ellerimden tutamıyorum zamanı…
Tenime düşüyor yılların gölgesi, acımasız dövmesi
Canımı yakıyor sensizlik sevgimi yutuyor ansızın
Prangalar esir etti, bırakmıyor gideyim kokuna
Bir çukur gibi takılıyorum derin yalnızlığa ve sen yoksun…
Oktay ÇEKAL
05.03.2013-18.58
Kayıt Tarihi : 9.3.2013 18:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!