Gövde, dal, yaprak, ağaçta en son nokta
Takılı kaldı aklım yaprakta
Üzerinde su, bir damla
Aşk düşmüştü hayata
Hülyalar, coşkun kokulardan sonra
Derin duygularla gözlerim çevrildi ufuklara
Oturdum çimenlerin üstüne
Göz dedirdim çiçekler üstüne
Etrafında uçuşan kelebeklere
Vızıldayan, arılara, böceklere
Şiirler okudum sessizce
Güneş ağaçların üstünde
Dolaşırken doğanın bedeninde
Serindeydim gölgelerde
Fısıldandım her şeyle
Konuştum yüreğimle
Paylaştığım sevgimle
Yüceldik hep birlikte
İkilik yok doğada
İkilik insanlar arasında
Gövdem, aklım, bilgim, inancım son nokta
Takılı kaldı aklım doğaya
Ayrılık insanlar arasında
Ayrılık yok doğada
25.06.2012 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 25.6.2012 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok hoş ve manidardı...Yüreğine sağlık Üstadım...Selam ve sevgilerimle..
ikilik ve ayrılık insanların icadıdır, diğer varlıklar zaten ondan habersizdirler.......
Yüreğinize sağlık ağabey.
Kaleminiz daim ve kılıçtan keskin olsun.
TÜM YORUMLAR (12)