Takıldı Sende Şiiri - Muhammet Çal

Sabır sabır diye geçti bu ömrüm,
Sabredecek mecal kalmadı bende,
Her şeyden bir murat aldım da boşa,
Şu sevdalı gönlüm, takıldı sende,

Rüzgârın önünde savruldum durdum,
Ne durağım oldu, nede bir yurdum,
Senden uzaklarda sahipsiz kuldum,
Hasret dolu gönlüm, takıldı sende.

Ne laf dinler oldu, ne sözden alır,
Nerde güzel görse hep seni sanır,
Çektiği dertlerden sanmam usanır,
Laf dinlemez gönlüm, takıldı sende.

El açtım Mevla’dan dilendim sabır,
Öldürüyor beni bu dert, bu kahır,
Her kim olsa; böyle aşktan usanır,
Uslanmaz yüreğim, takıldı sende.

Yalan dolan yoktur benim dinimde,
Sevgiden bir saray yaptım gönlümde,
Böyle aşk görmedim ahir ömrümde,
Esirin dir gönlüm, takıldı sende.

Hep seninle pembe hayaller kurdum,
Sensiz viran kaldı mekânım, yurdum,
Bir gün döner diye; böyle avundum,
Aşka hasret gönlüm, takıldı sende.

Dermanım kalmadı, tükendim bittim,
Her zerreme bin bir eziyet ettim,
Aşkından çekilmez dertleri çektim,
Bir çilekeş gönlüm, takıldı sende.
Elde değil, gönlüm takıldı sende.

M. ÇAL