Kendi kabuğunu kırmak, kafesin içinden çıkmak yetmez, kafeside kafasının içinden çıkartmalı insan.
İstediğimiz birçok şeye ulaşmak için, istemediğimiz birçok şeye katlanmak zorunda kalıyoruz. Sevdiklerimize bedel koyuyor hayat. İşimiz ile içimiz arasında geçinip gidiyoruz. Toprak üzerinde farklı sınıflarda yaşayıp, toprak altında eşitleniyoruz.
Neyi yapmak için doğduysan, onu yaparak yaşa! Yoksa kendini yaşamış sanma.
Öyle bir hayatı yaşıyorum ki, cenneti de gördüm, cehennemi de…
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta