Kimse bilmiyor aklımdakinin sen olduğunu.
Ben seni gizli düşüncelerde sevdim.
Bu muzdarip gönlün derdi de sensin dermanı da sensin.
Seni bana dert diye gönderen de Allah,
Derman diye gönderen de Allah.
Azizim;
Sabır sabır diyorsun da
EyvAllah,
Sabır Ey Gönlüm sabır.
Ben seni sabır çeke çeke yazdım satırlarıma.
Bir kez olsun ahüzar etmeden,
Bir kez olsun yüzünü göremeden,
Bir kez olsun gözlerine bakarak 'Azizim' diyemeden.. İlmek ilmek işledim seni muzdarip yüreğime.
Ben her mısramda "Azizim Azizim! "diye haykırıyorum, ama duyan var mı?
Bilmem ki Azizim.
Haklısın Kıymetlim
-"Sen benim yağmurumda ıslanamazsın"
demiştin.
Ama ben o yağmurun altında sırılsıklam oldum.
Hakim ol kendine ey yüreğim hakim ol!
diye diye bu hallere geldiysek şayet
Öğütsüz ne hallere düşerdik acep?
Şükür Rabb'ime çok şükür.
Ey Yüce Rabb'im
Sabrımıda, şükrümüde arttır.
O Aziz dediğim kulun birgün giderde
Sen ebediyete kadar gitmezsin
Benim Azizim, En Kıymetlim, En Değerlim
Sensin Rabb'im sensin..
Ben her satırımda sana el açıp duâ ediyorum.
Duâ'm var
Duyan var
Gerisi Takdir-i İlahi..
Kayıt Tarihi : 27.5.2017 21:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!