Oğlum İstanbul’dadır, Ankara’da kızım,
Hepsi canım ciğerim, ikisi de özüm,
Dede olamadım hala, içimde sızım,
Takdirim böyleymiş, böyle yazılmış yazım!
Kimine oğul verir, kimine ise kız,
Kimini evlatsız kor, kimini de bahtsız,
Kimileri yuva kuramaz, kalır yalnız,
Yazı böyle yazılmış, ya şanslı, ya şanssız!
Yıllardan sonra evlat sahibi kılar Hak,
Umutsuzluk yakışmaz Mümine, hele bak,
Kuru ağaca can veriyor cenabı Hak,
Mahzun kalbi sevindirir Vahid-i mutlak!
Bu, Rabbe sitemim değil haşa, diyemem,
O’nun verdiklerine hiç isyan edemem,
Kader sırrı bu, ben hiçbir zaman bilemem,
“Sınavım böyle” derim, günaha giremem!
Hayat okuludur, Rabbim, her an eğitir,
Zaman eleğiyle, ince eler, öğütür,
Kimini erken alır, kimini büyütür,
Sözün bittiği yer bu, İlahi büyüdür!
15 Eylül 2019
Kazim Öztürk 2Kayıt Tarihi : 17.9.2019 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!