Takdim Şiiri - Zekai Mahir Aktepe

Akımlar belirlemez bendeki tını;
Çın diye beynimi savuran güzellik
Sonra toplayamadığım başım
Düşümde gördüklerim
Kiralık hüzünler bir taraftan ;
Çalar kapımı alacaklı gibi
Başkasının mutluluğu sevindirir
Aralar kapımı dertleri
Nedir bu toplu infialler yüreğimde
Efkarlanmak başkasının derdiyle
İnsan gibi yaşamak için
Devrim mi yapmak lazım ?
Gözün gördüğüne şahit mi gerek
El verdiğine yüreğin, sözüne kalbin
Ahit mi lazım?
Senin bittiğin toprakta
Münbit tomurcuklar yeşerir
Zafer kalabalığı gibidir mutluluğun
En güzel çiçeklere dokunan rüzgar
Sendendir bu davet, aşikar
Bu yıldız ve bu sonsuz galaksi
Dolaşsam ömür yetmez hay aksi
Olmadığım yerde oldururlar
İçime koyanlar sen gibi Aşkı
Öylece çıkagelen bir mevsim yok
Ne boşa sararır yapraklar
Ne boşa yeşerir bu vadi
Nerde bu kelepir pazar sahi
Kuş olsa konmaz bu çorak arazi
Özleyince seni, tutan
Alır başımı bir uslanmaz tufan
Çevirir etrafımı davetsiz çıkan
Üstelik bir andır hepi topu
Nedir bu sırra kadem basan
Nedir saliseden daha kısa olan
Işıktanda mı hızlı uçarsın sevdiğim ?
Devretseydi hasretin saatlere
Dayanmazdı kalbim…
Kesişir elbet yollar
Zaman dediğin
Bir ırmaktır çağlar
Ne dururki yerinde, dertler ısmarlama
Hüzünler kiralık
Ne isterim senden öte
Neyim var dünyalık