Artık elimde, avucumda
Ne gücüm kaldı ne inatçı halim
Hepsini seninle beraber yolladım
İlk zamanlarda
Emanet olarak yolladığımı sanmıştım
Öyle değilmiş meğer.
Sakladığım bütün mesajlarımızı okudum
Sıkıyordum kendimi neden biliyor musun?
Çünkü senden sonra bir söz verdim kendime
Hayır dedim gözyaşlarımı hak etmiyor
Bak ne oldu?
Yine direnemedim sana.
O an bile bile yakıyordum kendimi,
Yine ateşlerin içine attım kendimi
Sönmesini istemediğim
Hiç istemediğim ateşe
Hem de zamansız gidişinden
Sadece küllerin kaldı geriye.
Gözyaşlarım
Yavaşladığında fark ettim ki
Ne o külleri biriktirmeye
Ne de taşımaya gücüm varmış
Kayıt Tarihi : 15.9.2022 19:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!