Takas Şiiri - Barış Hayrettin Bilgiç

Meskene alışmış siz bir insanı,
Otağa koysanız Oba misali,
O insan orada yaşarmı dostlar,
Yamçıyı giyene versen entari,
O entari olurmu yamçı emsali.

Taksiye binene Atı verseniz,
Taksi yerine ata binin deseniz,
Bilmeyen bir insan Ata binermi?
Çocuğa bakmayı siz üstlenseniz,
O çocuk dururmu severmi seni.

Köy hayatı sürmüş siz bir insana,
Altından Köşk versen gene istemez,
O Altın köşk onu her zaman sıkar,
Durmadan hep dönmek ister köyüne,
O saray olmazki köyün emsali,

Bu Barış Hayrettin haykırır durur
Annesini yitiren çocuk misali,
O çocuk o zaman yaşar mı dostlar,
Annesiz çocuğa kucak açsanız,
O kucak olurmu Anne emsali.