Bir şeyler var takunyaların sesinde.
Beni bir girdap gibi hızla içine çeken, geriye götüren...
takunyalar benim o çok sevdiğim paket taşlarının üzerinde geziniyor. Bu sesleri bir türlü silemiyorum ve yine kulaklarımda u ğul tu la rı.
Tak, tak bir çocuk annesinin siyah takunyalarını giymiş gizlice.Heyecanla koşuyor, bir gün yakalanmamak için kaçıyor.
Annesinden çok istemişti o pembe takunyaları, yine ağlamıştı. O daha küçük bir çocuktu ne anlardı, anne ona hiç almadı.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Tehlikeli bir sözcük seçmişsin...Siyasi içerikli bir şiir sandım...Kırmızı pabuçların ,pembe takunya versiyonu imiş....
Anlatımın güzel...Konuları işlenmeyenden seçmeli derler hep yeni başlayanlara...Ben de eski sayılmam ya...
Kalemin parlasın...
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta