Bir şeyler var takunyaların sesinde.
Beni bir girdap gibi hızla içine çeken, geriye götüren...
takunyalar benim o çok sevdiğim paket taşlarının üzerinde geziniyor. Bu sesleri bir türlü silemiyorum ve yine kulaklarımda u ğul tu la rı.
Tak, tak bir çocuk annesinin siyah takunyalarını giymiş gizlice.Heyecanla koşuyor, bir gün yakalanmamak için kaçıyor.
Annesinden çok istemişti o pembe takunyaları, yine ağlamıştı. O daha küçük bir çocuktu ne anlardı, anne ona hiç almadı.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
