Tak, tak.
Orada mısın?
Kalk da bak! ..
Bir sesler geliyor, uzak mı uzak
Ya bir terlik, ya bir nalin ve içinde ayak.
Kimdir o gelen?
Kalk da bak!
Gözlerini usul usul açsan,
Sonra da aklından geçenleri, döksen ve saysan;
Varsa izi kalmış yalnızlıklardan kaçsan.
Ne olursun, uyan, uyan da bak!
Kimdir o kapıları vuran durmadan,
Tak tak da tak tak...
Önce doğrul, sonra esne
Gözlerini oğuşla.
Terliklerim de burdaydı, nerdeler şimdi?
Öf be! diyerek, istersen bir hışımla kız bana.
De ki, şu gecenin geçmiş yarısında
De ki, şu sabahın köründe
Hiç vurulur mu böylesi kapılara? ! ..
Hatta camlara...
Dilim kopsun, nerden söyledim bilmem ki,
Sakın çekinme, her zaman gel ve her vakit ara, diye.
Kabahat kimde?
Onda mı, bende mi?
Bende. Öyleyse! ..
Çekmelisin, olur-olmaz taktakları,
Hep yalnız bırakmalısın bundan böyle,
Kuş tüyü yatakları...
Kastamonu-16.01.2004
Emin BaydilKayıt Tarihi : 17.1.2004 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sadık Softa
Hep yalnız bırakmalısın bundan böyle,
Kuş tüyü yatakları... '
Tümüyle güzel ve sade, yürekten dizeler.
Son dizelerdeki benzetme cok hos olmus hocam.
Saygilar.
TÜM YORUMLAR (5)