Nasılsın?iyi Misin? Şiiri - Funda Yalı

Tık!Tık!Ding!Dong!Tak!Tak!
^^Kapıyı nasıl çalsam?^sesini duyuyorum sanki kulağımın dibinde..
Zar zor araladığım göz kapaklarımın flu görebildiği başucu saatim sabahın altısını gösteriyor
ve sabah serinliğinin etkisiyle uykuyla vedalaşamadığım bir gündeyim..
Kasım a girdik 2 si mi 3 ü müydü ya bugün?Daha afyonum patlamamışken tarihi karıştırmam olası
lakin kapıdan hala gelen sesi karıştırıyor olamam.Uku sersemliğimle bile kapıda biri kalmasın diye evin girişine ışınlanıyorum sanki.
yalınayak terliği bile takmadan..

Neyse ki vazgeçmemiş gelenim, hala kapıyı alacaklı gibi çalıyor.. ^Kim O?^^diyorum üst üste..
Ses yok..Aşağı kapıdan da kolaylıkla
herkes geçiyor diye düşünürken, meraklı kediliğimle, kapı dürbünümden bakıyorum. Kimse görünmüyor.
Ses var, görüntü yok yani.. Allaha emanet diyerek, temkinle kapıyı yarı aralıyorum.
Sonrası gördüğümle gözlerimi de, kapıyı da sonuna kadar açıyorum. Bi de kimi göreyim? Hani o çok özlediğim;^^Gel vefasız, gel insafsız.. Çağırmazdım acil olmasa^^ fonunda defalarca iç geçirdiğim İLHAM PERİ'M duruyor karşımda..
^Vay vay kimler gelmiş? Bunca zamandır neredeymiş?^Ruh haline hızla geçiş yapan bendeniz ,sarılı veriyorum boynuna...

^^Evime geldim ben, hep ait olduğum yere^^diyor ^^Ama bu olduğumuz mekan değil, sensin benim evim^^ diye ekliyor..
^^Hoş geldin! Hoşa geldin! diye sesleniyorum Mevlana 'nın da ruhuna selam göndererek...
İçeriye ben mi davet ediyorum, o mu giriyor
iç içeliğinde ,sonuçta içerideyiz..
O çok sevdiğim koltuğuma buyur edip, bir nefes dinlenmelik bırakıp, onun yorgunluğuna, benim aymama iyi gelsin diye hemencecik bolca köpüklü sade iki kahve yapıyorum ve yanı başına ilişiveriyorum..
Derin, derin bakışıyoruz.. Doğal içten akışlarda geçiyor gibi görünse de zaman ;anlıyoruz ki zamansızlıklardayız..
Suskun muhabbetimizin ortasında;^ ^Nasılsın?^^ diye soruyor aniden.. Hazırlıksız yakalanıyorum bu soruya. .Nasıl mıyım?! O kadar uzun süredir kendi hal hatırımı sormamışım ki, ne yanıt vermeliyim bilemiyorum..
Ve diyorum ki;^^Nasılsın?^^ yerine ^^İyi misin?^^ desen olmaz mı? Her ^^Nasılsın?^sanki bir komut ve biz de otomatik pilota bağlamış gibi ^^İyiyim^^ i kopyala yapıştır hallerine bürünüyoruz.
Gerçekte iyi olup olmadığımızı biz bile tam bilmeden bu yanıt ne kadar samimice olabilir ki?
Sonrası da^,^^İlham perim uzun bir tatile çıkmıştı da, geri dönüş hediyelerini gözüm yollarda bekliyorum.^^diyerek gülüyorum.. Gülüşüyoruz..
Ardından ^Şaka bir tarafa da, telaşlıyım^^ diye ekliyorum. ^^Çünkü yazmam gerekiyor ve hala tık çıkmıyor kelimelerden.. Vaktinde yetişememe kaygımı bıraktım bir tarafa^^ diye sözüme devam ederken; perdenin aralığından sızan güneş ışığıyla gözümü kırparak;
^Şu andaki gibi günlük güneşlik yazmak hevesiyle erteliyorum sanırım.. Mükemmeliyetçilik mi dersin buna artık ama ahvalim bu..^^deyiveriyorum.
Ahvalini seviyorum dercesine elimi tutuyor ve ^^Nasılsın? İyi misin? Sorarsam söyler misin? diye beni güldürerek ;^Bekleme denizin kıyısında. haydi bodoslama atlayalım^ diyor.. Can simidim kelimelerle, sonsuz güvendiğim ilham perimle sizce ne yapıyorum an itibariyle:)