Tahtındaki Asılı Kadın

Hayaline gömülen adamı
Uzaktan seyrediyordu kadın.
Serseri kurşunlara hedef
Seçilmişti onun da yüreği.
Rüzgarına kapılmış düşüyor
Üşüyordu soğuk teninde.
Rüzgarlar ruhunu alazlayıp
Ateşe veriyordu tahtını.
Vakitsiz vakitlerin bucağında
Sırtından saplanmıştı zaman.
Yine küllerinden doğmuştu
Biçareye dolanan adam
İçini sızlatıyordu kadının
Teni beyazı bürünmüş
Saçlarına kar yağdırıyordu
İki gözü iki çeşme.
Göz/yaşındaki kırmızı süreç
Kuluçkasına yatmıştı kabusların.
Kan ağlatacak yarınlarına
Doğru gömülüyordu kadın
Gözlerinden silemediği anlarla
Günbatımında asılı kaldı...