Benim tahtım bir çift göz, bir çift dizden ibaret.
Uzanmış dizlerine, tahtıma kurulmuşum.
Bin ordu bir olsa, yıkamaz tahtı elbet.
Bir şiirde demlenip, yunus'a sorulmuşum
Ölüm dedikleri uyku, ömür beyhude külfet.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Hazırlık dizelerinden sonra 'altın vuruş' son dizelerde gerçekleşiyor:Sözün özü, insan 'var'la 'yok' arasındadır aslında; ancak burdaki 'var' fiziksel bir 'var' değil; bir gözde dinlenebiliyorsan, bir dizde uyuyabiliyorsan ki 'var'dır. Gerisi mi?..Gerisi boş bir şeydir; fiziksel olarak 'var' olsan da sonuçta bu 'var' 'yok' hükmündedir, yani ölümden farkı yoktur böyle bir 'var'ın...Yüreğine sağlık şairim, güzel bir çalışma olmuş...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta