Tozlu Tahtına Son Mektup
"Sevgili Gölge Hükümdarım,
Dokuz yılın tozunu silkelediğim bu sabah, sarayın doğu kanadında senin bıraktığın şeyi buldum: Kırık bir aynanın içinde sıkışmış bir gülümseme... O ayna ki, bana baktığında hep seni gösterirdi, şimdi yalnızca çatlaklarımı yüzüme vuruyor.
Tahtın üzerindeki kadife örtüyü kaldırdım – hâlâ sol elinin izi var, parmak uçlarınla bastığın noktalar altın rengiyle parlıyor. Bilir misin? Bahçıvan, o gülü her sabah sulamaya devam ediyor: "Çünkü kökleri, bir kadının kalbine uzanan yollarla aynı," diyor.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta