Tozlu Tahtına Son Mektup
"Sevgili Gölge Hükümdarım,
Dokuz yılın tozunu silkelediğim bu sabah, sarayın doğu kanadında senin bıraktığın şeyi buldum: Kırık bir aynanın içinde sıkışmış bir gülümseme... O ayna ki, bana baktığında hep seni gösterirdi, şimdi yalnızca çatlaklarımı yüzüme vuruyor.
Tahtın üzerindeki kadife örtüyü kaldırdım – hâlâ sol elinin izi var, parmak uçlarınla bastığın noktalar altın rengiyle parlıyor. Bilir misin? Bahçıvan, o gülü her sabah sulamaya devam ediyor: "Çünkü kökleri, bir kadının kalbine uzanan yollarla aynı," diyor.
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta