Tahteşşûûr Şiiri - Taş İskele

Kuyu'mdaki kuyum'a daldırdığım elek,
Elek üstü ne varsa çekti çıkardı,
Elek altında,
Dilde kalan kuz'daki cinaslı "kuyum"
- ki dil gönül-
Kaldı,
İnemedi dil kendi cinasına...

Kuz'unda,
Meleşti kuzular dilin nakaratında.
Karacaoğlan değildi ki,
On birinde bir yâr sevsin...
Kuzu, kuzu...

Tahteşşûûrunda mistik yolculuk,
Seni anladım,
Cinasını anladım,
Her şeyi anladım...

Anladın mı,
Öyle zor ki,
Can dururken,
Candan öte yangınlara,
Od
Olmak,
Od'un olmak...
*
Ah şûara,
Kuyundaki kuyumundan,
Ne çıkarabildin de,
Şuurdan şiirler yazdın...

Ne arsız mısralar kaldı dil'inde...
Şuuraltında,
Kim bilir?