Tahteravali Şiiri - Evrim Evrensel

Vermeden,
Salt alarak yaşamak,
Süper ego'nun ürünü mü? dedim...
Heee dedi...

Almadan vermek,
Ve öylede yaşamak,
Hümanizmanın sürümü mü? dedim...
Heee dedi...

Vererek almak,
Alırken vermek,
Ve böyle yaşamak,
Aşk limited Şirketince,
Döndü sevgimiz,
Demekten öte varmı mümkünü? dedim
Heee dedi....

Bindikki bir düzeneğe,
Bir sen bir ben hadi hoppacık,
Bindiğini baş üstü çakar ki,
İnsanı kıç üstü oturtur,
Ve baş üstü diker ki,
Bir ucunda bozulunca yükün dengesi,
Bu da aşkın tahteravalisi...

Bir ömür boyu,
Bir ömür boyu hep vererek,
Biter mi? bitmez insanın verişi,
Doyarmı? doymaz hep alanın hevesi,,

Ama bir ömür gitmez aşkın gemisi,
Aşkı yiyecek alıcıların faresi,
Kemirerek usul usul halatı ipi,
Peşisıra izlemekte gizlice tipi,,

Bir ufak çalkantıyla bu gemi batar,
Filikaya canın verir vericilikçi verici,,
Alır geminin direğini,
iskeletini de alır alıcılıkçı alıcı...

Verici vererek gelir sahile,
Alıcı alarak direği,
Ve omurgasını aldı bile...

Adaletli bir düzenekmiş,
Adalet içinde bu tahteravali...
Belli olur sonunda alanla verenin hali...
Seçim senin,
Bir ucunda almak,
Diğerinde vermek durur,,
İstediğin uca oturursun...
Eeee bu bir tahteravali.