Tebeşir tozuyla örtülmüş ellerinde
Çizilir hayatın hatları, çizgilerle.
Her sabah aynı sıralar, aynı yüzler,
Ama yılların göğsüne saplanan bir suskunlukla,
Bakarsın gözlerime—bir şeyler anlatır sessizliğin.
Gözlerin, kara tahta gibi derin,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta