TAHTACI KIZI
Erken çıkmış çadırından hoyundan
Yürüyüşü farklı değil oyundan
Nede olsa Karac'oğlan soyundan
Türküler söylüyor tahtacı kızı
Mertlik de tutmuştur dünyayı ünü
Değişmez mayası aynıdır geni
Oğuz boylarına uzanır dünü
Oradan geliyor tahtacı kızı
Öyle bir güzel ki hemi de nasıl
Yörüğün kızları hep böyle asil
Yay gibi kaşları gözleri yeşil
Gideni eğliyor tahtacı kızı
Hem yürüyor hem de çiçek topluyor
Topladığı çiçekleri kokluyor
Mutluluktan ora bura hopluyor
Sevinçten ölüyor tahtacı kızı
Nasılsa yaylanın suyu havası
O kadar temizdir yörük sevdası
Onunla sürülür dünya sefası
Yürekler deliyor tahtacı kızı
Erkenden gitmede haklıymış haklı
Az sonra göründü bir delikanlı
Demek ki bu kızın ondaymış aklı
Ne de çok seviyor tahtacı kızı
Dertl'oğluyum gör başına geleni
Böyledir bu işin başı evveli
Sahipsiz koymazlar böyle güzeli
Gözleri gülüyor tahtacı kızı
Metin Gürbüz
Metin GürbüzKayıt Tarihi : 18.4.2016 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
' Onlar biziz, biz de onlar Öğretmenim..
Yörük geleneğinden, Tahtacı kimliğinden bizi koparanlardır 'sevgisizliğin, hoyratlığın, kabalığın, ilkelliğin' mimarları.. İşte Tahtacı Kızı, işte 'Delikanlı..' Bu dünyada sevmekten daha tabii ne olabilir?
Kutluyorum dünümüzü bugüne taşıyan şiiri ve sizi..'
TÜM YORUMLAR (7)