Varlığı zaten bilmez,çoğu atadan garip
Maaş günü yer köfteyi Elmalıya varıp
Niye geldim bu dünyaya diye 50 sene sorup
Cevabını dağdan dağa yazan tahtacı
Cihanı kurtar,el kıymet bilmez
İstihkak kötüyse yüzü hiç gülmez
Genelde bize zarar düşmandan gelmez
Derisini sevdikleri yüzen tahtacı
Başına iş gelir,kaderden sanmaz
Ele tasalanır,kendine yanmaz
Önüne emeksiz bi tas su konmaz
Ekmeğini bulmaya gezen tahtacı
Kimi köyünden çıkmış,dönememiş geri
Kimisi hep dağda,yok gidecek yeri
Kimi ev hasretinden bi kemik bi deri
Kaderini gurbette çizen tahtacı
Birimiz ağladı mı komşu rakıyı getiri
Üzüntümüz uzun sürmez tam da bundan ötürü
Kinimiz vardır da boş saymayız hatırı
El derdine kendini üzen tahtacı
Yüzümüz hep güler,ne olursa halimiz
Arada bir hainlere küfür eder dilimiz
Bir Allah,bir Muhammed bir de Aslan Ali'miz
Dert tasayla doğuştan kuzen tahtacı
Ekmeğini kovalar,fazlasına koşmaz
3 gün çalışmasa tenceresi taşmaz
Bir de Atatürk'ün yolundan şaşmaz
İnsanın eyisini sezen tahtacı
Kayıt Tarihi : 25.5.2022 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendim de mensubu olmaktan gurur duyduğum tahtacı topluluğu ile alakalı şiirimdir.Bir çok şiirim gibi ailemin ısrarı üzerine paylaştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!