Gümüş Takunyalar. (anı Öykü) Şiiri - Yo ...

Yiğitler şehri toprağımdan Sivas'tan daha çıkmamıştık...Sene taş çatlasa bin dokuz yüz altmış sekiz..Ve ben en fazla altı veya 7 yaşlarındayım..
Yıllar geçti hala tam manasıyla anlamış değilim. . Neden insanın çok istediği bir şey asla gerçekleşemez? Ama o yaşlarda düşünemiyorum. Her düğün oluşunda gelin hamamına götürülüyorum.
İnkar etmiyorum, güzel ama götürülmesem daha iyi. Bu seferde ben gelin olmak istiyorum. Sebep gelinin ipekli sabahlığına, kınalı ellerine, ve pırıl pırıl parlayan bileziklerine vurulmam...
Hamamda tam orta yerde yemek tepsileri börekler, etli yaprak sarmaları, şunlar bunlar,gören kim tüm bunları? Benim aklım gelinde. Zavallı kızı gözümle taciz ediyorum. Kıskanç ve komik iki küçük elâgöz, ayaklarına bakıyorum, beyaz iki nazlı güvercin sanki. Parmakları kırmızı kınalı. Gözüm gümüş nalınlarına takılıyor ister istemez.

Topukları, her yeri gümüş işlemeli. Yanlarında ufacık gümüş toplar sallanıyor, önüme eğilip kendi ayağıma bol gelen, tahta hamam takunyalarına nefretle bakıyorum, İçim sızlıyor, Kendimi küçük sönük ve zavallı hissediyorum. Babaannemin ilgisi, teyzelerimin özellikle beni sevebilmek için getirdiği bastonlu çikolata.Aman Allahım yoksa hep sevilmek isteyen, bir kızın her an ön planda olmak isteği mi?
Artık ben, benlikten çıkıyor muyum? Bu kadar sevgi ilgi bana kötülük mü yaptılar bilemiyorum. Sevgili babaannem koca beyaz nur yüzlü, hamamda eli yüzü kızarmış, ’ Gelde başını süreyim ’ diye beni kendine çekiyor, başımı yıkıyor yıkıyor. O zamanlar şampuanı bilen yok. Arap sabunundan sonra saçıma doğal şampuan yani kil sürülüyor. Sonra bolca durulanıyor, kafam,ihtimamla bol bol yıkanıyor.Annem ele alıyor sonra beni.