Nurani bir dedenin vardı küçük ailesi bir oğlu bir gelini bir de körpe nevesi.
Sönmüştü gözlerinin tamam nuru işığı
Elinde hiç tuta da bilmiyordu kaşığı.
Yaşıyordu ömrünün az kalan hissesini
Yaşlılık bir bak nice sıkmıştı cüssesini
Bir zamanlar feleye baç vermeyen bu insan
Şimdi felek çalnal oynuyordu çok asan.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...