Nurani bir dedenin vardı küçük ailesi bir oğlu bir gelini bir de körpe nevesi.
Sönmüştü gözlerinin tamam nuru işığı
Elinde hiç tuta da bilmiyordu kaşığı.
Yaşıyordu ömrünün az kalan hissesini
Yaşlılık bir bak nice sıkmıştı cüssesini
Bir zamanlar feleye baç vermeyen bu insan
Şimdi felek çalnal oynuyordu çok asan.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
