Tahta Sandalyem, Gölgem ve Ben

Bir tahta sandalye
masabaşında gölgem
ellerim bulutlarda
gökyüzü yağmura uzak
ve
damlalara teslim yeryüzü

Bir tahta sandalye
Deniz kıyısında gölgem
Taşlar tutmuş ayaklarımı
istesem de yürüyemem
Yakamoz vurmuş gözlerime
sabaha dek seyredemem

Bir tahta sandalye
sana uzak bir şehrin
yabancı sokaklarında gölgem
Acı çeken insanlar var
acılar var beni çeken
ve
sensizlik var burada

Tahta sandalyem, gölgem ve ben
Sensizlik çekiyoruz.

11.01.1997