Tahta Sandalye Şiiri - Mustafa Vargel

TAHTA SANDALYE

Ufak tefekti,
Hep bir türkü vardı dilinde söylediği,
Dokunsan ağlamazdı
Ama anlatacakları vardı.
Derdini izahta dağları örnek gösterir,
İki yana açardı ellerini kocaman.
Ağadığını görmemiş hiç kimse
Ara sıra bir köşeye çekilir
Somurturmuş sadece.
Bir de çok içerdi sigarayı
Gözü zaten görmezdi parayı.
Gider en pahalısını alır
Tüttürürdü kahve önündeki
Tahta sandalyede.
Şimdi bahsetmiyor nedense ondan kimse?
Unutuldu mu ki ne?
Görünce tahta sandalyeyi o geldi aklıma
Evet ufak tefekti ama
Küçük bedeninde büyük sevdaları yaşardı
Bu tahta sandalye o koca adamı taşıdı