Tahta Kurusu Şiiri - Yiğit Murat Özer

Bir ev varmış herkesin zaman zaman gördüğü,
Ama sorsan kimsenin yerini bilmediği bir yer.
Önünden geçenin çokta beğenmediği ama kendini girmekten alıkoyamadığı,
Duvarları kimine göre nur kimine göre kinden ama üzerinde illa tahta kuruları olan bir ev.
Kapısını açmak cesaret isterken içinden çıkmayı sadece korkaklar başarırmış.
İçindeki eşyalar gelen misafirin anıları kadar güzel olabiliyormuş ancak,
Bu yüzden gören hiç kimsenin ağzının suyu akmamış şimdiye dek.
Bazen bir şarap şişesini eritirmiş sıcağı vurunca içindeki şöminenin,
Kimi zamansa tavanda bir ip asılıyken soğuğu beğenirmiş içindekiler.