Kapattığımız uzun tahta kapı;
O “sessizce”; yaşlı, dırdırcı menteşelere inat,
koparttığımız damarlarımızdı, heyacanımız..
Kapı kapandığında “sessiz”, zafer
kazanmış gibi, ”çıt çıkarmadan”
evinin bahçesinde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta