Bir tahta ev
Doğduğum yer
Tozlanmış büyük kapısı
Yağmurlarla güvercinlerle lekelenmiş çatısı
Gri bir donukluğa bulanmış
Hani dilleri olsa konuşacak camları
Eşiği çam alalı
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
