Devrik cümlerle tanıdım kendimi
Toplamı ben etmeyen sayılarla büyüdüm
Uçsuz bucaksız engin denizlerde kaybolurken renksiz odamda
İçimde umutlar büyüttüm
Gençliğimde ihtiyar bir amcaydım
Elinden sigara düşmeyen yol gözleyen
Umut ettiklerimde gitmişti birer birer
Yeni umutlar ektim yüreğime
Bir taşa tekme vurdum son isyanımla
Artık tahta atıma binip gidemiyordum uzaklara
Burkuldu yüreğim
Gözlerimden süzülen yaşlarla
Sevdiklerimde yok oluyor birer birer
Yanlızlığımla yanlızlığımı yaşıyorum
Solan umut ve umutcuklarım
Ve ben Yavaş yavaş ölüyorum...
Kayıt Tarihi : 21.8.2008 11:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!