Taht Şiiri - Mehmet Çoban

Birçok şeye “artık bitti” diyebilmek ne güzel olurdu
Ne yazık ki hemen hiçbir şeye “artık bitti” diyemiyorduk

Hayatımız olumlu olumsuz olaylarla doluydu
Her zaman olumsuzları hayatımızdan kovamıyorduk.

Karmaşık zamanda, karışık duygular yaşarken
Aklımızı karıştıracak her şey kapıda bizi beklerken
Albenili olanlar bütün güzellikleriyle etrafımızdayken
Bilgiyi, bilinci elimize alıp karar vermek zordu

Nedense tehlikeli olan her şey insana cazip geliyor
Tehlikesiz olanları sıradan bayağıymış gibi kılıyor

Hâlbuki tehlikeli olanları yaşamak her zaman iyi değil ki
Tehlikeler arasındaki hayatlar huzurlu geçmez ki

Zamanın tahammülsüzlüklerine tahammül etmek
Her zaman bilgiye, bilince dayalı hareket etmek
Sıradan düşüncelerin, karakterlerin yazgısı değildi
İnancını ilke edinen insanların düşü, hayali, eylemiydi

Bazen kararırsız bir şekilde ortada kalırım
Zoru başarmak mı erdemlilik?
Yoksa sıradan şeyleri sürekli yaşamak mı erdemlilik?

Zor olumlu veya olumsuz tehlikeliydi
Sıradan şeyler ise kolay, sürekliydi

Kolay tarafından, doğru, dürüst, iyi, ahlaklı insan olmak
Etliye sütlüye karışmadan, suya sabuna bulaşmamak
Çalmamak, çırpmamak, soymamak, soydurmamak
Alın teriyle hayatı kazanarak yaşamak
Hiç kimseye muhtaç olmadan ayaklar üstünde durmak

İnsana adrenalin yaşatmıyordu.
Günümüzde adrenalin yaşamayan insan sanki kayboluyordu

Doruklarda heyecan yaşamak
Doruklarda eğlenip coşmak
Yasakları çiğneyerek benlik bulmak
İnsanın hayatını tehlikeye sokan şeyleri yapmak

Geleceği emanet edeceğimiz gençlerin yolu gibiydi
Onlara göre hayatı sıradan yaşamak akıllılık değildi

Yaşam doğal kurallarıyla çok sıradan
Ye, iç, yat, uyu, çalış, dinlen, eğlen, hep tekrarlanan

Tekrarlardan bıkan insan ne yapacak?
Adrenalin yaşayarak hayatını tehlikeye mi atacak?

İnsanlık için büyük ülküler
Büyük ülküler için söylenenler
Söylemlerle ölüme yürüyenler

Nedense hep çıkarcılara kurban oldular
Çıkarcılara kurban olanlar müthiş bir adrenalin yaşadılar
Her türlü tehlikenin içinde boy gösterdiler
Hayatlarını, ülküleri için zehir ettiler
Talihli olanlar ise ölüp gittiler
Talihli olmayanlar kandırılmalarıyla yüzleştiler

Adrenalin yaşama duygusu doğruyu eğriden ayırtmaz
Aklı köşeye sıkıştıran adrenalin duygusu insanı yalnız bırakmaz
Elinden, kolundan, kalbinden, aklından, muhakemesinden köle kılar
Köleleşen insan çıkarcılar adına etrafa kurşun sıkar
Niye kurşun sıktığı sorulduğunda, ülkülerden, davalardan söz eder
İnsanlığın değerlerini çıkarcıların emrine vererek heba eder

Yanılgıyla yüzleşmek
İnsanlığa küsmek
İnsanlardan uzağa düşmek

Bir yazgı olup çıktığında karşısına
Hayat sıradanlığıyla bağdaş kurur tahtına

Nasıl inecek tahttan bu hayat?
Nasıl yenecek insan bahtını bunlara inat?

İnancın eyleme dönüşmediği
Sadece söylemlerin dillere düğümlendiği

Karakterlerin, yaşamların yazgısı nedir?
Yazgılara karşı durmak, bilgi, bilinç, inanç değil midir?

03.01.2012 - İzmir