Tahsin Koç Şiirleri - Şair Tahsin Koç

Önce evlat ana babaya emanet
Daha sonra anne baba evlada emanet
Öyle bir emanet ki; Mevla’m buyurmuş
Et ve tırnak gibi önemli bir emanet

Bu Emanet çok kutsal çok önemli

Emek o kadar kutsal ki
Emeğin karşılığı alınmadı mı
Ağlatır insanı
Üzer hep tatlı canı
Emekten bahsederiz yani
Bir yıl çalış çabala

Ey Müslümanlar; Dünya Ahiret Saadetinin olması için!..
Bunlar olmasa olmazıdır, İşte bu kuralını sayacağım
Dünyada; Dinin, Aklın, Neslin ve Malın Korunması
Dünya Hayatında; İslamın En büyük Gayesidir Bunlar!

Bunlar aslında dünyada, özgür yaşamanın simgesi

Dünyaya geldiler neler istediler
Yediler içtiler dünyaya pislediler
O kadar yaşadılar gözleri doymadı
Birde ALLAHTAN Cennet İstediler!..

Bunlar Cennete namzet eri değil

Yıllardır durduramadım; Ben bu deli gönlümü
Ne solduramadım, ne açtıramadım; Ben gülümü
Kardeşim, ben öttüremedim, gönlümün bülbülünü
Önüm, Kış Olsa’da, Yaz Olsa’da Değişmez!..

Bakmayın siz bana, ne baharım var nede yazım

Düşündükçe artıyor ızdırabım, feryadım ahım
Çünkü çoktur benim, onulmaz bre günahım
Günler aylar yıllar geçiyor, yine bozulma var
Onun için diyorum ki, zor geçecek sabahım!

Müslümandık fakirdik, zenginleştik, değişen yok

Tahsin derki düşüne düşüne
Gündüz hayalet gece düş’üne
Bu ilahi nizam nasıl kurulmuş
Bunu anlayacak akıl yok ki düşüne

Tahsin derki akıl gerek

Düşün;
Her şeyi düşün,
Yerde yürürken yeri düşün,
Baktığın, gördüğün her şeyi düşün
Bu yaratılış manasız mı?
Bir düşün;

Seherde uğradım, ben bir mahiye!..
Dedim seyran mıdır, dedik yok yok?
Ak bilekler dolu dolu, Altın bilezik
Dedim cevher misin, dedi ki yok yok?

Dedim ay nedir, dedi yüzümdür

Bu dünyada, aşk içinde en büyük aşk; Annedir
Bu dünyada sevda içinde, en büyük sevda; Annedir
Bu dünyada en çok kıskanılan şey, yine; Annedir
Bu dünyada benim Annem, Annelerin; Annesidir

Hiç bir mahlûk sevmemiştir; Yavru gibi Anneyi