Öğrencilerim, dalımda açan çiçeklerim,
Gülen yüzlerim, gül yüzlülerim,
Yüzümü güldüren yediverenlerim,
Bozkırda açan güzel gelinciklerim.
Saatim yine sensizliği sen geçiyor.
Ve yine sen varsın her nefesimde,
Diyorken “Keşke olmasaydı ateş-i firak”
Gülüşün gelir, aklıma her iç çekişte.
Var mıdır başka yolu seni yaşamanın?
Gurbette, yalnız ve sensizken, hayaller,
Sevda, sevda derler ey sevgililer!
O ki bir garip, zorlu, çileli yoldur.
Kerem’e aşılmaz bir dağ, Mecnun’a geçilmez çöldür.
Aslı için dağlardan gelen ab-ı hayat,
Leyla için korlanıp durur bir küldür.
Uğruna tatlı canlar verilir, çok kanlar akar,
Hissederim gözyaşlarını yüreğimde
Ayrılık belası kahrolur bir gün,
Zaman geçer oluruz yine birlikte,
Ayrılık belası kahrolur bir gün,
Konuşuruz.
Acizim, senden yana her emrine,
İmanımla ulaştır beni din gününe,
Sıratı kurup, “Geç” dediğinde önüme,
Rahmet eyle, bağışla Allah’ım.
Gülen bir bakış yeter umuda,
Sensin bu güzel masalın başı da sonu da.
Susuz gönlüm sevdana kanmasa da,
Uzaktan uzağa bir gülsen de yeter!
Dün gece hayallerim tuttu ellerimden,
Götürdü beni uzaklara.
Şahlanan bir ata bindim de,
Aşırdı beni ufuktan ufuklara.
Çıktım Kaf dağının ardına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!