Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

SENSİZ BEN ÖLEMEM Kİ


Yaralarım nasır tuttu hissetmez oldum
Acıları! Duymaz oldu Tenim bedenim
Eskisi gibi değilim! Sarardım, soldum

SEN VARKEN NE GEREK VAR DÜŞMANA

Senin gibi dost varken
Ne lüzum var düşmana
Yıktın ümit dünyamı
Savurdun dört bir yana

AĞLATMAZMIYIM

Geri almayacam senden kalbimi.
Ona acıları çektirmezmi’yim.
Gönlüm de cezalı hep sende kalsın.
Onu ben her gece sızlatmaz’mıyım.

Gelemeyeli sana özlemin doldu
Yüreğimde eksik bir şeyler oldu
Sana sevgim arttı sanma kayboldu
Seni çok özledim ey ŞANLI URFA

Nasıl Çıttık Kale nasıl Bulancak

Bilemedin sevgi denen duygu halleri
Gözyaşlarım sular şimdi aşksız günleri
Gönlüm suskun bu diyardan gittin gideli
Yüreğimde dertler koydun eyledin deli
Gittin dönmek bilemedin yandım bu sefer

BES A BES DEMİŞTİN HANİİ

Sensiz geçen günlerin
Acısı kor gibi yakar
Bende yer etti bilesin
Tükenmez artık acılar

Ağarmasın tan söyle ona şafak da sökmesin artık
Hele güneş doğmasın dağların ardından
Esmesin deli poyraz lodos ise asla
Buruk yüreğimi sarmasınlar yasla
Sen yoksan eğer dursun dünya
Hayat olmasın ne çıkar

HAYIR TÜRKİYE’M


Ufkunda Ay, Güneşi müjdeliyor
Gözün aydın olsun güzel Türkiye’m
Halkın özgürlükten vazgeçmen diyor

YİRMİYEDİ MAYIS KUTLU OLSUN

Kurban olam taşına toprağına
Ufkundaki ayyıldız bayrağına
Senle vardım özgürlüğün tadına
Yüreklerde yaşıyorsun TÜRKİYEM

YOLLARINI GÖZLERİM

Sen gidince yapayalnız kalırım.
Gücüm olmaz elimi kaldıramam.
Kış’lardaymış gibi titrer bedenim.
Duyarım da kimselere bakamam.