Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Sen gidince küstüm kağıt kaleme
Bir daha elime almam sanmıştım
Sensiz geçen günüm sanki bir sene
Acı tatlı geçer sanma alıştım

Dilimden düşmüyor her lafta adın

TÜRK’TÜR SOYUMUZ HAK’TIR YOLUMUZ

Hain poyraz ne esersin serseri!
Üstümdeki izleri de görmezsin!
Hür yaşadım nice asırdan beri!
Önderim var Atatürk’ ü bilmezsin!

YALNIZLIK ARTAR ARATIR SENİ


Yavaş yavaş soluyor günün ışınları
Güneş gidiyor bir daha dönmez gibi!
Soluyor gün kaplıyor her yanı karartı!

LEYLA (Gönül hatırası)

Dört yanım taşduvar hazanlardayım.
Pencerem de yokki haykırsam Leyla.!
Ne tarafa baksam çıkmazlardayım
Elim kolum bağlı yalnızım.......Leyla

ÜZÜLME SEN BİRTANEM


Tasalanma döner elbet bu devran.
Gün gelecek ışık dolacak her yer.
Hazan bitti yine bahar geldi bak.

Bende talih her an hazan gibidir.
Yaz ayında kışı verir sultanım.
Denizlere varıp girmek istersem.
Damla kalmaz suyu kurur sultanım.

Yeşil ova yanar çorağa döner.

UMUDUMUZ EBEDİDİR

Eğme başın dik tut göklere doğru!
Yoldaşın olsun her an, o Akbulutlar
Yiğit Atan var unutma! Sen onun oğlu
Kararmasın içindeki parlak umutlar

UNUTAMAM

Dünyanın öbür ucuna gitsende.
Asırlarca görmesede gözlerim.
Unuturum diye, sakın aldanma.
Gene aşkın ile çarpar yüreğim.

KİMİLERİNE YAKIŞMAZ

Çınlar topukları kaldırımlarda.
Suratları asık gülmek bilmezler.
Sürüp sürüştürmüş makyajlarını.
Mutfakta yemeği yapabilmezler.

Görünmese dar günümde
Sevinmese düğünümde
Gelecekse öldüğümde
Lanet böyle kardeşliğe

Uğraşırsa kaydırmaya