Tahribe Tahrib Şiiri - Habil Doğan

Evvel elini öperiz, o ayrıdır...
Vatan, hürriyet ulusun hayrıdır...
Sana yazılmayan tahrib kimin aybıdır...
İnan susarsam zaman kaybıdır...

Sabr ü sükûn Ziya Paşa'da...
Hakikaten hat safhada...
Baş tacıyken Şiir ve İnşâ 'da...
Riyakâr dedin Harabat' da...

Tahrîb-i Harabat'ın çok acımasız...
Bilmem siz nasıl arkadaşsınız...
Aklıma gelmişken bu arada...
Beraber değilmiydiniz Encümen-i Şu'ara 'da...

Bu grup yeniyi mi savunuyordu...
Hersekli yazıp, Namık okuyordu...
Bir katre mâ düştü gülün kalb-i Pakîne
Derken yeniyi mi kastettin, Namık söylesene...

Değilmiydi bu arûz kullandığın...
Ya neydi o zaman yeni diye bağırdığın...
Duyduk çokta meşhurmuş fa'ilâtın...
Sana gereği yok o hâl Tanzimat'ın...

Tanzimat tanzimat işte sana yeni...
Alâ orda da gösterdin hünerini...
Adâleti, kamuyu hatta eşiti...
Sen öğrettin bize bin bir çeşidi...

Çeşit demişken zat-ı âlinizde peh hoş...
Yeni yeni derken, Havas'a gıptan da hoş...
Millet biliyor artık yeniyi, değil boş...
Sende bir şeyler öğreneceksen Gülhane'ye koş...

Gülhane-i Hattı Hûmayun'da ki sedâdan...
O ne şiddetli bir aks idi döndü semâdan...
Derindi sessizlik halk-ı sefâdan...
Ne güzeldi yeniyi dinlemek Reşit Paşa'dan...

Vesaire vesaire vesaire...
Dil uzatılmaz senin gibi şaire...
Amma unutma bağlıyız dâire...
Dünya dedikleri değil mi daîre...
Yıllar geçer, döner dolaşır...
Sende mâruz kalırsın tahribe...
Neticede kimde yok ki bir parça şâhibe...

Ben görmedim o devri, başka bilemedim...
Hâl bu ki, cemâlinede cevap veremedim...
Sende yazdın unutma, tüm kamu dinledi...
HABİL yazdı darılma, belki makber inledi...

-HABİL DOĞAN-