Tahribat Şiiri - Deniz Budak

Güzel gözlerim vardı.
Her ışığın değerine değen...
Perdesiz bir evden atlayıp,
İntihar edebilecek cesurlukta.
Güneşe karşı koyan,
Yorulmamış, körelmemiş.
Her renkte başka bir çiçek...
Derin.
İçinde yüzülebilecek,
Boğulunabilecek.
Bir boşlukta süzülür gibi
Rahatlatabilecek.
Limanların en güvenlisi.
Sıcak bir mekânın görevlisi
Gözlerim vardı.

Önce şefkat garipsendi.
En elzemi ihtiyaçların.
Yabancılaştıkça şefkat,
Her bir bebek yanlış büyüdü,
Yanlış küçüldü.
Her bir bebek soğuktan
Donarak öldü.
Kar örttü iki kapıyı,
Eski soba bile söndü.
Mezarsız bebekler
Oldukları yere gömüldü.

Güzel gözlerim vardı,
İçlerinden yaslar döküldü.
Gözlerim yandı,
Bütün duygular sündü.
Yabancılaştıkça şefkat,
Işıklar söndü,
Cesurlar sindi,
Derinler çekildi
Ve bir çift bebek
Ebediyen âmâ büyüdü.